Dünya

"Dokunmatik ekranda yazı yazmayı sevmiyorum abi. Klavye olacak. Tuşlara dokuncan. Diğer türlü çok sevimsiz." derken buldum kendimi. Sonrasında lise birdeki Türkce öğretmenim geldi aklıma. Yazılarını saman kağıda tahta kurşun kalemle yazmayı seviyordu. Klavye ona çok soğuk geliyordu.

Tek Küpeli Rüya

Rüyamda küpelerimden biri yoktu. Kaybetmemiştim, kendi rızasıyla gitmişti. Ama bu gidişe hiç anlam verememiştim. Aynada kulağımdaki deliğe bakıp niye gittiğini düşünüyordum. Halbuki kulağımdayken çok güzeldi. Başka birinde olamayacak kadar güzeldi. O şaşkınlıkla uyandım. Alarmın çalmasına bir dakika vardı.

Öğretmen 4

"... Paris, gözlerinin önünde canlanmaya başladı. Madem hukuk tahsilini orada bitirecekti, niçin derhal gitmesindi." cümlesindeki 'gitmesindi' kelimesi, benimle yok yere tartışmaya girip gaza gelen lisedeki Türkçe öğretmenime girsin.

Öğretmen 3

Kendini, birazdan anlatacağı konuyu bilen nadir insanlardan sanan (ki aslında öyle değil, bölümdeki diğer hocaların gazlaması yüzünden öyle olduğunu sanıyor. Çünkü anlattığı ders dünyanın en gereksiz dersi ve ondan başka kimse anlatmak istemiyor.) öğretmen elektrik enerjisiyle ilgili bir şeyler anlatmak için sınıfa girdiği gibi tüm ışıkları yakmıştı. -Bu arada sınıfta tam olarak 48 adet floresan lamba var.- Saat sabahın 10'u olduğu için sınıftaki herkesin suratında şaşkın bir ifade vardı. Öğretmen de topladığı ilgiden dolayı gururla gülümseyerek "enerji harcayalım da bize olan ihtiyaçları devam etsin" dedi. "Kafan o kadarına mı basıyor zekasız" dedim içimden. Yüksek sesle söyleyemezdim çünkü o öğretmendi; beni dersten bırakabilirdi. Ezik.

Şehirlerarası

Babam ve kardeşimle birlikte Yeşilyayla otobüs durağında, yanımda bavullarla, terminal otobüsünü beklediğim dakikalar geldi aklıma. Daha Ankara'ya gitmemiş olmama rağmen artık Ankara'yı özlemiyordum. Çünkü biletim elimde, bavulum yanımdaydı; artık Bursa'ya dönüş için gün saymaya başlayacaktım. Daha yanlarından ayrılmamışken özlemek bambaşka bir duyguydu. Bir sürü hikaye geliyordu aklıma anlatmak istediğim. Yarım kalır korkusuyla hiçbir şey konuşmadan otobüsü bekliyorduk.

Öğretmen 2

Bir gün sıra arkadaşımla bir şeye gülmüştük. Öğretmen de coşku dolu bir şekilde "Neye gülüyonuz bakalım gülüncek bişey varsa söyleyin biz de gülelim" dedi. Kendi yapamıyor tabi espri, bizimkilere yanladı. Ezik.

Öğretmen

Bir gün sıra arkadaşımla bir şeye gülmüştük. Öğretmen de coşku dolu bir şekilde "Neye gülüyonuz bakalım gülüncek bişey varsa söyleyin biz de gülelim" dedi. Sonra ben de ayağa kalkıp anlattım. Tabi hiç komik olmadı. Dedim ki sonradan anlatınca komik olmuyo, yaşamak gerek o anı dedim. Yine de kurtaramadım. Öğretmen yenmişti bizi. Marifet sanki. Zaten karşındaki küçücük çocuk, laf dalaşına niye giriyorsun. Sessiz olun deyip geç işte. Ezik.