28 Mart 2009 Cumartesi

İskemleden Teoriler: 1. Ages Of Empires

Yine bir gün oturuyordum. Sonra odaya biri geldi. Yanımda oturan elemana "Eyc of atak mı?" dedi. O da, tamam dedi. Kalktılar başladılar oyuna. Ufak çaplı (sembolik ki göreceli bir kavramdır) bir imparatorluk kurdular. İnsanlara emirler verdiler. Okuttular, büyüttüler, evlendirdiler, savaşa gönderdiler, yetim bıraktılar. Birini çiftçi birini üniversite görevlisi yaptılar. Belki de çiftçi kendi özgür iradesiyle tarım sektörüne girdiğini sandı.Belki, aslında en başından seçme hakkı olduğunu fakat çiftçiliği seçtiğini sandı. Aslında tanrının -ki oyundaki tanrı fareyi tutan eleman oluyor- her şeyin sonucunu bildiğini fakat müdahele etmediğini inanmak istediler ki bu da günümüzde kader inancına tekabul ediyor. Ama fareyi tutan yurt öğrencisinden haberleri yoktu. Çocuğa göre çok kısa bir zamanda, belki de iki üç kere yeniden başladı dünya. Çocuk bilgisayarı kapattığında, üzerlerine bir ağırlık çöktüğünü ve uyuma isteklerinin geldiğini sandılar. Elektrik kesintisini güneş tutulması sandılar mesela. Oyunun sonunu da kıyamet sanıyorlardır kesin.

Popmundo adlı oyundaki Muhtar Viçin adlı karakterin benden haberi yoktur kesin. O, Kuğulu Park'a gidip oturmak istediğini ve kendi isteğiyle orada takıldığını sanıyor şu an. Halbuki ben 'Kuğulu Park'a tıkladım, sonra da 'Karakteri bu mekana götür'e tıkladım. Olay tamamen benim kontrolümde yani. O sanıyor ki bir dahaki aya albümü çıkacak. Oyundan üyeliğimi silsem, her ölüm erken der duyanlar.

Genel olarak bu oyunları çok hızlı oynadığımızı ve bir elin süresini çok aza indirdiğimizi düşündüğümde nefesim daralıyor. Oyundaki karakter de arkadaşına: "Hacı zaman çok hızlı geçiyo ya!" diyorsa hele, hepten kaçar tadım tuzum. Yani hayatları bir an sürüyor, bir tıklama süresi kadar sürüyor. Bu da 'şimdi' kelimesinin aslında tüm hayatımıza karşılık geldiği anlamına geliyor bence. Zaman -ki görelidir- aralığını yeterince geniş alırsak herkesin yaşama şansının sıfıra ineceğini gösteriyor*.

Dün de yok, yarın da yok
Sonsuz bir şimdi içinde
O an nefessiz kaldım
               Teoman - Kardelen




*Chuck Palahniuk - Fight Club